CICONIA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Ciconia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 325c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CICONIA

CICONIA. Ugutio et Joann. de Janua : Ciconiam et Ciconium vocant Hispani lignum longum, quo in hortis hauriunt aquam, quæ imitatur illius avis levantis et deponentis rostra, dum clangit. Eam hortulani Telonam vocant. Tale lignum invenitur modo supra quosdam puteos cum catena ferrea. Vide Isidorum lib. 20. Orig. cap. 15. Nicolaus Specialis lib. 4. de Rebus Siculis apud Murator. tom. 10. col. 987 :

Cumque adhuc Jacium obsidioni cedere penitus recusaret, procul a castro, ingens turris trabibus tabulisque consertis... construitur, quæ summis occulte rotis contra castrum funibus trahebatur, habens in summo eminentem longamque trabem, quam vulgo alii telonem, alii Ciconiam vocant, qua, postquam lignea turris hæreret saxo, viros bellatores exponerent supra castrum.

Gloss. Lat. Gall. : Ciconium, Soignole de puis. Gloss. Lat. Gr. : Ciconia, πέλαργος, μηχανή. Hispani etiamnum ciconnal dicunt. Vide Sebastian. Cobarruviam in hac voce.

P. Carpentier, 1766.

◊ Glossar. Lat. Ital. Ms. : Ciconium, lo legno da cavare aqua, Hispani etiamnum Cigonnal, non Ciconnal, dicunt. Ubi etiam Telona et Telo, voces sunt corruptæ ex Tollenum. Vide in hac voce.