« Cigognola » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 327a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIGOGNOLA
CIGOGNOLA, Cicugnola, Cegugnola, Trochlea, aut parva rota, in cujus orbiculo
circumacto ductarius funis pondera trahit. Italis, Girella, Gall. Poulie.
Stat. bonon. ann. 1250-67. tom. II. pag. 362 :
Et ubi puteus est non habens CigognolamVerum notandum est vocabulum vernaculum bononiense Ziggnola, unde supradicta vox, nunc significare instrumentum, quo situla funi suspenditur ; attamen in locis allatis haud dubio vox Cigognola usurpatur eadem notione, qua rota. Quod antiquius etymon credimus originarium, ex ipso vocis sonitu, referente gemitum vel stridorem, quem haud raro edit rota cum versatur.(Cicugnolam, Cod. 52. Cegugnolam, Codd. 64, 67.)vel rotam cum catenella ferrea fiat ut alibi est.