« »
 
[]« Cimare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 328a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIMARE
CIMARE, Acad. Crusc. :
Levar la cima, e scemare il pelo al panno lano, tagliandogliele colle forbici,
Tondere. Chron. Bergom. ad ann. 1402. apud Murator. tom. 16. Script. Ital. col. 932 :
Qui omnes decem fuerunt vestiti, expensis communis, de panno bruno, non Cimato, etc.
Hinc
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cimator, Tonsor panorum, in Actis SS. Junii tom. 3. pag. 396. ubi de B. Michelina :
Tertio accedere debeant omnes mercatores, sartores, Cimatores, merciarii.
P. Carpentier, 1766.
Cimatura, Ars tondendi pannos, Cimator, qui eam exercet. Stat. Vercel. lib. 7. pag. 160. v° :
Statutum est quod aliquis Cimator civitatis Vercellarum, vel quis alius operans officium Cimaturæ in civitate Vercellarum, non audeat, possit nec debeat capere pro Cimatura brachii panni nisi denarios duos Pap.
Stat. Placent. lib. 6. fol. 82. v° :
Provisum est quod Cimatores pannorum non possint accipere de Cimatura pannorum, videlicet de brachio panni Francischi valoris a soldis xx. infra Cimando bis, ultra tres denarios.