« »
 
[]« Cimeyæ » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 328c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIMEYAE
CIMEYÆ, Arborum summitates excisæ, vel Casu aliquo dejectæ, a Cima sic appellatæ. Cymeaulx in Lit. remiss. ann. 1481. ex Reg. 207. Chartoph. reg. ch. 245 :
Iceulx supplians se prindrent à copper des Cymeaulx dudit bois.
Charta ann. 1310. in Reg. 45. ch. 102 :
Gentes nostræ dicebant quod idem Robertus usagio, quod habebat in dicta foresta a parte de Tunchebrai, ad Cimeyas, branchias et remasentias, taliter abusus fuerat, quod perpetuo amittere debebat usagium antedictum.
Eadem rursum occurrunt in Ch. seq. Vide supra Cimalia.