« »
 
[]« Cinctorium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 330b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CINCTORIUM
CINCTORIUM, Ζώνη, Cingulum, Gall. Cincture. Ugutio : Cinctorium, quo cingimur. Testamentum S. Cæsarii Arelat. :
Leoni Presbytero manutergium dari volo, Domino meo Cypriano Episcopo mantum, et Cinctorium meliorem dari volo.
Charta Hugonis Ducis Burgund. ann. 1077. pro Ecclesia Avalonensi tom. 6. Spicilegii Acheriani :
Amicti 10. aurei, Cinctoria 6. stolæ aureæ 8. etc.
Gervasius Tilleberiensis MS. de Otiis Imperial. part. 2 :
Vidi equidem cum nuper Romæ essem, allatam Cardinali Magistro Petro Capuano corrigiam de corio salamandræ amplam velut Cinctorium renum ; et cum ex contrectactione aliquas sordes contraxisset, in ignem ipsam vidimus ab omni inquinamento purgatam, et in nullo consumptam.
Adde Orderic. Vital. lib. 6. pag. 616. 622.
Cinctorium, Pugio. Gloss. Lat. Gr. : Cinctorium, παραζώνιον. Parazonium vero μιϰρὰν μάχαιραν Græci exponunt. Gloss. Isidori : Cinctorium, gladius. Perperam tinctorium ; et ita legendum apud Melam censent plerique :
Mars omnium Deus, ei pro simulacris enses et cinctoria dedicant :
pro tentoria. Martialis lib. 14. Epigram. 32. de Perizonio :
Arma Tribunicium Cingere digna latus.
P. Carpentier, 1766.
Ejusdem originis videtur, Cinche, pro Clava, in Lit. remiss. ann. 1426. ex Reg. 173. Chartoph. reg. ch. 442 :
Un baston gros devant, nommé au pais Cinche en façon d'une massue.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cinctorium Ceræ, Filum cera obductum, quo cingitur sepulcrum Sancti, cui cinctorium istud devovetur. Acta B. Bertrandi tom. 1. SS. Junii pag. 791 :
Posuit super sepulturam ejusdem Beatissimi unum Cinctorium Ceræ.
Ibid. pag. 794 :
Vovi cingere sepulturam ipsam cum uno Cinctorio de Cera.