CINNABAR, Cinnabaris. Papias : Cinnabrium, pulvis rubri coloris, quidam hoc dicunt esse minium. Isidorus lib. 19. Orig. cap. 23 : Nonnullæ etiam gentes non solum in vestibus, sed et in corpore aliqua sibi propria, quasi insignia vendicant, ut videmus cirros Germanorum, granos et Cinnabar Gothorum. Ubi Cinnabar, idem videtur quod Græcis ϰιννάϐαρι, neutro genere, ita ut id vocabuli referatur ad colorem vestium Gothicarum, quæ rubricatæ erant, vel quod faciem cinnabari ac rubrica inficerent. Est autem Cinnabaris, succus arboris, ut diserte habet Arrianus in Periplo maris Erithræi, tametsi secus alii sentiant. Haud ignota fuit Latinis species hujus minii ; sic enim Plinius 33. 7 :

Cinnabari veteres pingebant.

Et infra :

Cinnabaris adulteratur sanguine caprino.

Vide Gorræum in Definit. medic. et Leonardum Fuchsium lib. 1. Paradox. medic. cap. 30. Longe aliter de hac voce in loco Isidori sentiendum censent eruditi. Est enim voce Cinnabar hic a Gothico Kinnus, Germ. Kinn, ac bar, quæ secundum Loccenium, Wachterum et Spegelium hic denotat Nudus, ita ut Cinnabar sit Imberbis. At quum Gothi ubique tanquam immodicis horripilantes barbis describuntur, Ihrius censet vocem Bar hic æquivalere Latinorum Barbæ, Germ. Bart et Cinnabar esse Genarum barbam. Vide ejusd. Glossar. Suio-Gothic. voce Grau et Kind. Adel. An kinnabac ? Grana etiam designat barbam. Vide Grimm. Grammat. Germ. tom. 3. pag. 401. et 409.