« »
 
[]« Circavicinus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 337c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIRCAVICINUS
CIRCAVICINUS, Vicinus, proximus, finitimus, Gall. Circonvoisin. Charta ann. 873. tom. 8. Collect. Histor. Franc. pag. 422 :
Jubemus ut per idoneos Circavicinos et fideles nostros fideliumque nostrorum homines, plenissime sub sacramento inquiratur, etc.