CIRCITOR, Circuitor, Officium militare, custos exercitus, qui circuit castra, ne quid detrimenti milites recipiant. Gloss. Basilic. : Κιρϰήτορες, οἱ περὶ τοὺς μαχομένους περιιόντες, ϰαὶ χορηγοῦντες ὂπλα αὐτῶν, μήπω ἐπιστάμενοι μάχεσθαί. Gloss. Græc. Lat. : Περιοδευτής, Circitor, lustrator. Περιοδία, Circuitus, circitura. Gloss. S. Bened. cap. de Agricultura : Circitor, ϰελευτής. Rectius alibi, ϰυϰλευτής. Idem Gloss. : Circitus, περιοδεία. Circitura, περιοδεία. Gloss. Isid. : Circitorum, circantium. Circitorum militarium meminit S. Hieronymus ad Pammachium lib. Adversus errores Joannis Hieros. :

Sed ante Primicerius, deinde Senator, Ducenarius, Biarchus, Circitor, Eques, deinde tiro.

Erant igitur Circitores militares, qui castra circuibant,

qui faisoient la ronde, et la sentinelle avancée

, ut vulgo loquimur. Ii porro deligebantur ex eorum equitum ordine, qui duobus equis, vel saltem uno cum servo merebant, quorum dignitas Circitoria dicitur in leg. 2. Cod. Th. de Filiis militar. (7, 22.) Hos Circuitores vocat Vegetius lib. 3. cap. 8. Vide leg. 2. Cod. de Offic. Præf. Præt. Afric. (1, 17.) et leg. 3. Cod. Th. de Agentib. in Reb. (6, 27.) ubi de Circitoribus in schola Agentium in reb. Quod vero Circitum et Circituram Glossæ, Græci Tactici, ϰέρϰιτον vocant, quam vocem per φυλαϰὴν vertunt. Vide Gloss. Rigaltii et Ægid. Menagium in Amænitat. juris cap. 35. 2. Edit.