« »
 
[]« 2 ciricus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 342b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIRICUS2
2. CIRICUS, pro Sericus, bombycinus, passim occurrit. Pannus de Cirico, in Transactione inter Abbatem et Monachos Crassenses ann. 1351. ex libro viridi fol. 53. Copertorium de Cirico viridi listatum, in Testamento Beatricis Vicecomitissæ Narbonæ ann. 1367. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 1525. Cum uno cordone de Cirico, in antiquo Ceremoniali MS. B. M. Deauratæ. Mappa de Cirico albo, in Inventario Ecclesiæ Anic. ann. 1444 :
Cum cera viridi et laqueo Cirico,
sigillatæ litteræ, apud Rymer. tom. 7. pag. 529. etc.