« »
 
[]« 1 clamatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 350b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLAMATIO1
1. CLAMATIO, Accusatio in Monasteriis usitata, de qua jam satis in Clamare. Antiquæ Consuetud. Canonicorum S. Jacobi de Monte-Forti tom. 4. Anecdot. Marten. col. 1218 :
Deinde fiant Clamationes, si faciendæ sunt. Qui autem clamat non quærat circuitiones in Clamatione, sed aperte dicat : Ille hoc fecit, et qui clamatus fuerit... eat petere veniam.