« Clancularii » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 352c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLANCULARIICLANCULARII, ex Anabaptistis illi dicuntur, qui fidei confessionem minime necessariam
judicant. Iidem quod in hortis convenire soliti, Hortularii dicti. Hofman. in
Lexico. Vide Florimond. Raimondum lib. 2. cap. 13. n. 3.
P. , 1766.
◊ Vide M. Pauli
Stockmanni Lexic. Hæres. Lips. edit. ann. 1719.
