« »
 
[]« Clangalis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 352c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLANGALIS
CLANGALIS, Sonum edens, a Clangere, Sonum edere. Epistola Joannis Troester apud Duellium Miscell. lib. 1. pag. 232 :
Sed quis attonitus strepor, aut quæ Clangalis, ærea sonora in ultima platea æthera usque movet ?