« »
 
[]« Clausor » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 362a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLAUSOR
CLAUSOR, Qui obsidione claudit seu cingit urbem, Gall. Assiegeant. Radulphus Cadom. in Gestis Tancredi tom. 3. Anecd. Marten. col. 202 :
Assueverant clausi insidiari Clausoribus, et dum in meridie foris dormiretur, aliquando cum [] impetu de intus erumpebant : ut non sine cæde et rapina somni rumperentur.