« »
 
[]« Clavatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 358c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLAVATUS
CLAVATUS, Clavis affixus, munitus. Festo, Clavata dicuntur aut vestimenta clavis intertexta, aut calciamenta clavis confixa. Tunica Clavata, in Litteris Aureliani apud Vopiscum in Bonoso :
Mantilia Clavata
, apud Lampridium in Alexandro cap. 37. Clavatæ caligæ, apud Gregorium M. lib. 4. Dialog. ubi de S. Æquitio, et in Regula Magistri cap. 81. In Statutis Andegav. ann. 1423. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 527. prohibetur
Personis ecclesiasticis potissime religiosis, ne zonas auro cum clavis Clavatas deferre præsumant.
Vide Auroclavus, et Menardum in Concord. Regul. pag. 921.