CLAXENDIX, Classicum. Fridegodus in Vita sancti Wilfridi cap. 25 :

Claxendix tonuit, comites Rex promptulus auxit.

Liber 2. de Miraculis S. Bertini cap. 3. de Turrili, seu campanario Ecclesiæ :

Cujus longitudo consistentis in terra æquabat altitudinem culminis ecclesiæ, cui superponendum erat. Nec mirum, tristegum enim (ut vulgariter loquamur) trium tripodum ordinibus factum fuerat excepta summa Claxendice

; id est, supremo ordine campanularum, qui in eminentiori parte campanarii collocari solet, ut in inferiori, majorum campanarum ordo. Prisciano lib. 5. Claxendix est concha, qua signum tegitur. Ubi Glossæ MSS. S. Germani Paris. : Κλασσένδιξ, quasi ϰαλασσένδίξ, a ϰαλέω voco, vel custodia tubæ, id est, conca, qua tegitur tuba. Gloss. Isid. : Clacindex, Concha ; Festus : Clacendix, Genus Conchæ. Papias : Classes, Equites ; inde Classica, id est, Tubæ : inde etiam Classendix dicitur Concha, quam ferunt Equites. Plautus apud Priscianum lib. 5 :

Apposita est Clacendix (Claxendix quibusdam) at ego dicam signi quid sit.