« »
 
[]« Clericare se » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 367b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLERICARE2
CLERICARE Se, Clericatui se devovere. Mirac. S. Barthol. apost. tom. 5. Aug. pag. 62. col. 1 :
Alter quoque claudus adductus est ad corpus S. Bartholomæi apostoli, qui devote se ante corpus ejus Clericavit, et statim sanus effectus recessit... Venit etiam quidam adolescens cum nimia febre et solutione et vomitu, jam morti proximus, et Clericavit se ibi, postulans sanitatem ab apostolo Dei, etc.
Vide alia notione in Clerici.