« Cluniculum » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 378c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLUNICULUM
CLUNICULUM, Ensis,
Spatha, splendona, quod pendeat a clune, vel quod defendat. Et Cluniculum etiam dicitur foramen quod fit in camisiis feminarum circa inguina, vel generaliter quod fit in pannis earum circa latus. Ugutio, a quo hausit Johannes de Janua.
Clunaculumhabet Festus, mihi Clunaclum, ut in Clunabulum. Isid. Gloss :
Sica, Cluniculus, machæra, splendona.
P. , 1766.
◊ Glossar. Gall. Lat. ex
Cod. reg. 7684 : Cluniculum, fichet de cote à bouter les mains.