« »
 
[]« Cofus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 391b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COFUS1
COFUS, Squalum, in eod. Glossar. Nostris Coffin et Cofin, eadem notione. Lit. remiss. ann. 1380. in Reg. 118. Chartoph. reg. ch. 170 :
A la porte duquel chastel avoit une arbaleste pendue et un Coffin auquel avoit viretons ferrez.
Adde Ordinat. reg. Franc. tom. 8. pag. 150. art. 7. Sed et convicium est, in aliis Lit. ann. 1410. ex Reg. 164. ch. 356 :
Icellui Hardelet dist au suppliant ces parolles : Coffin, à pou que tu ne m'as tué.
P. Carpentier, 1766.
Coffinellus, diminut. a Coffinus, Cistella, corbula, nostris etiam Coffineau. Arest. ann. 1330. 20. Apr. in Reg. Olim parlam. Paris. :
Harnesium et vaissalamentam argenteam dicti abbatis, quæ super quadam quadriga in sacis et Coffinellis..... asportari faciebat, ceperunt.
Lit. remiss. ann. 1406. in Reg. 161. Chartoph. reg. ch. 154 :
Icelle femme mist laditte monnoye en un Coffineau à mettre chandelle.
Aliæ ann. 1455. in Reg. 183. ch. 41 :
Le suppliant osta à icellui Grangier les pommes et le Coffineau où elles estoient.
Vitæ Patrum Mss. :
De caures ouvra et d'osieres,
Coffiniax ouvra et panieres.
Vide infra Cofinarius.