« Coitatere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 397c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COITATERE
COITATERE, Deserere, a Gall. Quitter. Hist. Harcur. tom. 4. pag. 2173. in Charta
Roberti Comitis Mellenti :
Si Miles vel alius et quicumque aliquando Coitatevit castrum, vel exitum fori fecit, capiatur, et donec inde nobis satisfecit, teneantur feoda, non ita volumus solvi eis, quia debitum servitium inde fecerint, ut homines Coitatere nullum inde habeant impedimentum. Quod si facere negavit ponatur in potestate Majoris et Parium, sic ut faciant emendari.