COLLATA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 collata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 402b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COLLATA1

1. COLLATA, Vectigal, tributum quod ab universis subditis Domino confertur. Capitulare Sicardi Principis Beneventani ann. 836. cap. 2. editum a Camillo Peregrino :

Spopondistis nobis.... per unumquemque annum dare nobis Collatam, et pristinam quam consueti fuistis dare.

Et capitis 32. titulus ita concipitur :

Ut coloni tertiatores non dent in Collata, nec in pactum.

Charta Ludov. Imp. in Chr. Farfensi :

Vel quidquid ex largitate Regum.... vel ex Collatis populi vel cæterorum fidelium eidem Monasterio legaliter confirmatum fuerat.

Eckehardus Junior. de Casibus S. Galli cap. 11 :

Cum paupertatulas quas habent in medium Collatas consumpserint, subsistere non poterunt.

Adde Chron. Laurisham. pag. 60.

Collata, Collatio pro eleemosynis, vel Ecclesiis. Testamentum Fulradi Abbatis S. Dionysii :

Quidquid ibidem datum fuit de Conlata populi, et ipse populus mihi dedit.

Infra :

Quantumcunque ad ipsas aspicere videntur, et Conlata populi ibidem delegavit, etc.

Collata. Glossæ MSS. ad Canones Conciliorum : Collatis, simbolis.

« 2 collata » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 402b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COLLATA2

2. COLLATA, Collis. Lit. remiss. ann. 1364. in Reg. 98. Chartoph. reg. ch. 78 :

Cum venirent de Montepessulano ad locum prædictum de Marcilhaco fuissentque in capite Collatæ, quæ est inter locum de Balhanitis et S. Bricium..., Cum descendissent unus post alium.