« »
 
[]« Collateralis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 402b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COLLATERALIS
COLLATERALIS, Socius, amicus, qui alterius latus claudit : qua notione vocem hanc usurpant Constitutiones Siculæ lib. 2. tit. 10. Speculum Saxonic. lib. 1. art. 17. § 3. Petrus Blesensis Ep. 15. Sugerius in Ludovico VI. pag. 318. etc. Vide Duchesnium in Hist. Drocensi pag. 316. et suo loco Laterales.
Collateralis, Qui ad latus est alterius. Statuta Ordinis S. Gilberti de Sempringham, pag. 765 :
Quæ cum sederint in claustro, in quocumque latere sederint, Collaterales sedeant, non fronte opposita.
Pag. 724 :
Collaterales sedeant, nec fronte opposita, sed tergo unius alterius vultui verso.
Logotheta et Protonotarius regni Siciliæ, Collateralis Consiliarius, in Donatione Joannæ Reginæ et Comit. Provinciæ 25. Maii ann. 1379. ex Schedis Præsidis de Mazaugues. Cancellarius et Collateralis Regis et Comitis Provinciæ, in Homagio quod Honorius de Castellane præstitit Carolo du Maine ultimo Provinciæ Comiti ann. 1480. ex Schedis ejusd. Præsidis Clarissimi. Collaterales provinciæ, apud Galfridum Monemuthensem lib. 1. cap. 21. et alibi. Adde Suenonem in Leg. Castrensib. cap 5.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Collateralis, Conjux, uxor. Acta SS. Maii tom. 1. pag. 774. in Appendice de Ecclesia S. Philippi Presbyteri :
Illustrissimus Dom. Comes de Katzenelebogen, D. Anna Conthoralis, et filius Philippus, et Collateralis Anna de Wirtemberg ... dederunt unam bonam Casulam.
Collateraliter. Ericus Upsaliensis lib. 1. Hist. Suecorum, de Diis Suecorum Paganorum :
Thor, Odden, et Frigga Collateraliter quidem in tricliniis collati.
Lib. 4 :
Assumens eos fecit Collateraliter secum ascendere.
Vide Lateraliter.