« »
 
[]« Collimitare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 410a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COLLIMITARE
COLLIMITARE, Limites eosdem habere, Confinem et vicinum esse. Ammian. Marcel. lib. 31. cap. 5 :
Gelonis Agathyrsi Collimitant.
Solinus habet :
Gelonis Agathyrsi Collimitantur.
Siricius Papa Epist. ad Himerium :
Qui vicinis tibi Collimitant provinciis. Collimitans,
Confinis, in Mirac. S. Maximi Ep. tom. 7. SS. Maii pag. 28.