« »
 
[]« 1 colobus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 413a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COLOBUS1
1. COLOBUS, Gr. ϰολοϐός, Mutilus. Translatio S. Philasterii tom. 4. SS. Julii pag. 591 :
Nam inter languentium jacentes cuneos deductus est a genitore suo ita Colobus puer, ut sine vectore suo nequiret consistere aut ambulare.
[]