« »
 
[]« Colonecus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 413c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COLONECUS
COLONECUS, pro Colonus. Mabill. Liturg. Gall. pag. 464 :
Item pro remedium anemæ meæ vel ex demandatione bonæ recordationis filii mei Deorvalli villam cui vocabulum est Latiniaco sita in terrutorio Meldinse cum campis, Colonecis ad eadem pertinentes, cum pratis Baselice S. Sinsuriani, etc.
P. Carpentier, 1766.
Leg. Colonæcus, idem quod mox Colonellum.