« Comitissa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 438b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMITISSA
COMITISSA, Comitis uxor. Exstant Litteræ Avæ Comitissæ pro Cœnobio Rivipullensi, quæ
datæ dicuntur xii.
Kal. Julii ann. vi.
regnante Ludovico Rege filio Caroli ; id est, Ludovici Pii, inquit Mabill. lib. 3.
Diplom. cap. 1. num. 7. quæ si vera est interpretatio, hæ Litteræ ad ann. 787. revocandæ
sunt : octavo igitur sæculo usurpata vox Comitissa. Id confirmant Carmen de S.
Brigita a Chilieno seu quovis alio exaratum eodem sæculo, inter Acta SS. Benedict. sæc. 4.
part. 2. pag. 304. et Charta Stephani Comitis, quam ex Chartario Parisiensi vulgavit
Baluzius in notis ad Capitularia col. 1061. ubi sic habetur :
Ego Stephanus Christi humilis gratia Dei Comes, necnon et Amaltrudis Comitissa ... Actum ... in anno xi. imperii domni Karoli gloriosique Augusti, xliii. regni ejus in Francia, xxxvi. in Italia, sub Indictione iii.Occurrit eadem vox in Bulla Johannis VIII. PP. pro Monasterio Anianensi et in sequentis ævi instrumentis passim, maxime ab initio sæculi x. quo Comitatus cœperunt hæreditario jure possideri.