« »
 
[]« Commanentia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 439c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMMANENTIA
COMMANENTIA, Mansio, Demeure. Philippus Eystetensis in Vita S. Willibaldi cap. 20 :
Unanimi benignitate consenserunt, ut cum ipsis et inter ipsos, quanto tempore vellet, Commanentiam et consortium haberet.
Peregrinus Monachus lib. 1. Speculi virginum :
Cum in hoc sæculo huic Commanentiæ non parum periculum sit, si timor et amor Christi non intercesserit.
Occurrit iterum in Vita B. Willelmi Abb. tom. 2. SS. Julii pag. 158. Charta Ludov. Pii pro Monast. Schwarzac. ann. 840. ap. Guden. in Syllog. pag. 446 :
Hoc etiam ipsis petentibus concedimus, ut a villanorum Commanentia segregati, debita familiaritate secretius utantur.