« »
 
[]« 2 communalis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 451c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMMUNALIS2
2. COMMUNALIS, Communialis, Municeps, civis. Matth. Masius in Vita S. Gerii, tom. 6. Maii pag. 160 :
Communales Racanati descendunt, volentes corpus B. Gerii portare.
Eadem, ut puto, notione in Inquisitione de juribus Curiæ regalis in Auseto, e Camera Computorum Provinciæ :
Anno Domini 1364. die 29. mensis Aug. 2. Indict. apud Ausetum existentes prædicti Domini Comissarii pro prædictis juribus Curiæ inquirendis, fecerunt ad ipsorum præsentiam venire magistros Petrum Salloni, Petrum Auberti Notarium, Giraudum Bonafossi Communialem, etc.
Recensio eorumdem jurium ann. 1414 :
Bona hujusmodi appretiantur per Communales dicti loci.