« »
 
[]« 1 communantia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 451c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMMUNANTIA2
1. COMMUNANTIA, Incolarum urbis aut oppidi communitas, Gall. Commune. Charta ann. 1252. apud Censium inter Cens. eccl. Rom. :
Concedo eisdem hominibus, quod de cetero possint Communantiam constituere, et constitutam inter eos retinere, et quod de cetero in Communantia sint et perseverent.
Constit. Jacobi reg. Sicil. cap. 38 :
Ad novas Communantias vassalli baronum vel aliorum ire non compellantur inviti ; sed nec voluntarii admittantur, si sint ascriptitii.
Vide in Commune 2.