« Communicabilis » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 455c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMMUNICABILISCOMMUNICABILIS, Communis, sociabilis, apertus. Processus visitat. medicor. ann. 1452. inter
Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 282. col. 2 :
Cum tamen locus,Vide infra in Communicare.in quo pro nunc habitat dictus Amauric, sit comunis et taberna, ad quem plures decurrunt, ideo consulimus... ut laborem, officium et locum minus Communicabilem, quantum fuerit possibile, sequi ortentur et moneantur per illos, ad quos spectat.

