COMMUNICARIUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Communicarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 456a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMMUNICARIUS

COMMUNICARIUS, Qui Canonicorum Communias distribuit. Le Brasseur in Hist. Comitatus Ebroicensis pag. 11. Probat. :

Si autem Canonici aliquos redditus emere voluerint et potuerint, si personæ S. Albini et alii Communicarii requisiti de suo ponere voluerint similiter participabunt et communicabunt.

Ibidem :

Computum autem reddere Communicarii seu Receptores tenebuntur in Natali Domini, etc.

P. Carpentier, 1766.

◊ Charta ann. 1263. inter instr. tom. 11. Gall. Christ. col. 266 :

Insuper super eo, quod dictum capitulum petebat eidem episcopo injungi, quod distributiones, quas idem episcopus in sua absentia percepit et percipere consuevit, quatuor clericis Constantiensis ecclesiæ per manum Communicarii erogaret, etc.

Vide infra Distributarius.