« 1 complacentia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 466a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMPLACENTIA1
1. COMPLACENTIA, Obsequium, Gall. Complaisance. Prima Appellatio Universitatis Paris. pro
Schismate Benedicti XIII. apud Acherium tom. 6. Spicil. pag. 145 :
Omnes fere aut abierunt retrorsum, Complacentias et beneficia, proh dolor ! illac istacque venantes, etc.Epist. Caroli VII. Regis Franc. Summo Pontifici :
Et ea jugiter agere, quæ sunt ad honorem et Complacentiam ejusdem vestræ sanctitatis.Charta Wenceslai Regis Bohemiæ pro Nicolao de Lobkowiz ann. 1418 :
Cum famosus Nicolaus de Lobkovic... pro usibus familiarium et stipendiariorum nostrorum dilectorum, de mandato nostro et in Complacentiam nostram, de substantia sua propria quatuor millia sexagenarium gross. Pragensium dederit.Quandoque etiam sumitur pro Delectatione, ut Lexic. Philos. Gocl. :
Complacentiam habere in aliquo, est illo oblectari.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Complacentia, apud Ludewig. tom. 8. Reliq. MSS. pag. 139. e vetustis membranis : Iringus fecit Complacentiam Reginæ.