« »
 
[]« Complanatum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 466c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMPLANATUM
COMPLANATUM, ut Complantum. Ager usufructuario jure ad complantandas vineas, sub certis conditionibus concessus, nostris Complant et Complent, eadem acceptione, vel etiam Præstatio, quæ ex eo agro debetur. Tabul. Major. monast. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 473 :
Concedo eis etiam meam partem duarum vinearum, quarum una a Petrone filio Alberici juxta castrum ad Complanatum est plantata.
Lit. remiss. ann. 1394. in Reg. 147. Chartoph. reg. ch. 148 :
Mathelin de Gastorgnoille escuier... feust en un fief, appellé la Bessere, pour faire vendengier et recevoir le quart pour droit de Complant seigneuriable, à lui appartenant en la vendenges et fruiz dudit fief.
Aliæ ann. 1479. in Reg. 205. ch. 317 :
Ouquel fief de vignes a plusieurs hommes tenens, qui tiennent en particulier au droit de Complant, devoir feodal, etc.
Charta ann. 1404. in Reg. 158. ch. 455 :
Item un Complent de vigne, ou il y a bien quatre arpens de vigne. V.
in Complantare.