« »
 
[]« Compulsores » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 472c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMPULSORES
COMPULSORES, Fiscalium onerum exactores, qui publicis functionibus obnoxios ad solutionem compellunt. Έπεὶϰται, et ἐϰϐιϐασταί, in basilicis ; Ἐπείϰτης τοῦ βασιλέως, apud Cedrenum in Leone Philos. Κατεπείγοντες, Libanio Orat. contra Florent. Gloss. Lat. Gr. : Compulsio, εἴσπραξις, ἀπαίτησις. Glossæ Gr. Lat. : Ἔπαξις, instantia, compulsio. Occurrunt ejusmodi Compulsores passim apud Ammianum lib. 22. Senatorem lib. 5. Epist. 39. lib. 7. Epist. 45. lib. 9. Epist. 4. lib. 10. Epist. 30. lib. 12. Epist. 8. Ennodium lib. 7. Epist. 10. in l. 7. de Executoribus l. 3. de Luc. advoc. lib. 12. Cod. (60 et 61.) l. 5. Cod. Theod. de Offic. Rector. provinc. (1, 7.) l. 16. de Jure fisci (10, 1.) l. 34. de Annona, (11, 1.) et l. 15. de Exaction. (11, 7.)
Compulsores Exercitus, apud Gothos, Qui milites in hostem exire compellebant. Lex Wisig. lib. 9. tit. 2. § 2 :
Servi Dominici, id est, Compulsores exercitus, quando Gothos in hostem compellunt exire.
§ 9. Inferiores sane vilioresque personæ, Thyaphad scilicet, omnisque exercitus Compulsores, etc.
Compulsores, in Monasteriis, Qui officii Canonici Horas indicant, Monachos ad Ecclesiam cogunt : apud Cassianum lib. 3. de Cœnob. instit. cap. 2.