« »
 
[]« 1 conare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 475a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONARE1
1. CONARE, pro Conari, in Actis SS. Maii tom. 6. pag. 97 :
Quantum auferre Conaverat.
Pluries occurrit alibi.