« »
 
[]« Conclamantissimus testis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 481c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCLAMANTISSIMUS
CONCLAMANTISSIMUS Testis, Fortissimus, locupletissimus, apud Mabillonium. Liturg. Gall. pag. 220. col. 1 :
Justum est.... B. Saturninum tremendi Nominis tui Conclamantissimum testem debito honore suscipere.