![[]](img/image.png)
«
Concordatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 482b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCORDATUS
CONCORDATUS, Compositus, de quo conventum est, Gall.
Accordé. Transactum, compositum et
Concordatum, in Charta ann. 1463.