« Condoloma » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 489c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONDOLOMACONDOLOMA, pro Condyloma, Gr. Κονδύλωμα, dicitur de
tuberculis ex inflammatione natis circum anum. Vita S. Maximi Episc. tom. 5. Junii pag.
52 :
Brachiis stupefactis et cruribus, omne pene corpus obriguit, donec advixit, continui Condolomatis ægritudinem non evasit.Vide supra Condiloma.
Condolomatus, pro Condylomate laborans,
apud Fridegodum in Vita S. Wilfridi cap. 33.
apud Fridegodum in Vita S. Wilfridi cap. 33.
