« »
 
[]« Conerotorius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 493c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONEROTORIUS
CONEROTORIUS, adject. Flexus, deflexus, Gall. Tournant, ut opinor. Charta Phil. V. ann. 1319. in Reg. 61. Chartoph. reg. ch. 428 :
Et de dicta paxeria tenendo quoddam vallum Conerotorium, quod tendit recte usque ad quoddam genu carreriæ orbe.
Vide infra Contorium.