« »
 
[]« Confernova » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 494c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONFERNOVA
CONFERNOVA, Una e 12. speciebus auguriorum, de quibus in verbo Venta, quæ describitur a Michaële Scoto de Physionomia cap. 56 :
Confernova est augurium quando prius invenies hominem vel avem euntem vel volantem, et se repauset ante te in dextra parte tui, vidente te : et istud est tibi bonum signum super negotio.