« Confirmatores testes » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 499c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONFIRMATORES
CONFIRMATORES Testes. Testium, qui instrumenta subscribebant, non eadem semper ratio fuit. Ad duplicem
enim effectum in antiquis monumentis apponebantur. Alterum siquidem pro eorum robore et
firmitate, quod sit de solennitatibus substantialibus contractuum, ut testes illorum
stipulationi intersint ; atque hos testes Visores et Auditores appellabant,
et ita appellati inveniuntur : alterum vero ad temporis notationem, quo talis contractus
celebrabatur, inducendam, quasi potentiores, qui tunc apud eos degebant, nominando. Atque
inde Optimatum, quos Ricos homines et Seniores illa ætas vocavit ; interdum etiam
Magistratuum sæcularium et Ecclesiasticorum nomina instrumentis apposita leguntur : quos
ne talium contractuum celebrationi, ut priores, interfuisse inducerentur, testes
Confirmatores appellare consueverunt. Hæc autem hujusmodi testium confirmatorum
appositio in solennibus tantummodo Regum aut Principum privilegiis adhiberi consuevit,
unde paulatim ad privatorum negotiorum contractus defluxit. Hæc Hieron. Blanca in Præfat.
ad Commentar. Rerum Arag. Vide eumdem pag. 599.