![[]](img/image.png)
CONILLUS, a Gall. Conil vel Connin, Cuniculus. Libert. Petræ assisiæ ann.
1341. in Reg. 74. Chartoph. reg. ch. 647 :
Item quod nullus capiat in retis seu foveis et claperiis alienis cirogrillos seu Conillos, cum canibus seu furonibus.Lit. remiss. ann. 1456. in Reg. 183. ch. 127 :
Le suppliant trouva une jeune fille de l'age de douze ans ou environ sur le chemin,... laquelle lui demanda s'il chaçoit aux Connins, à quoy il lui respondy que ouy aux connins privez et qu'il chaçeroit au sien.Hinc Connineur, Haræ cuniculariæ custos vel redemptor, in aliis Lit. ann. 1350. ex Reg. 78. ch. 272 :
Goffroy Chauboneau Conineur prist ja pieça en la garenne de l'evesque de Chartres xx. ou xxij. conins.