![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/C/513c.jpg)
« Consecretalis » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 513c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSECRETALISCONSECRETALIS. Gloss. Ælfrici :
Symmistes, vel Consecretalis,gehala, vel gerunna, id est, domesticus. Charta Ottonis Imp. ann. 980. ex Tabulario S. Vitoni Virdunensis :
Quare noverint omnes Consecretales Palatii, cæterique fideles nostri, etc.Occurrit in aliis Imperatorum Chartis ibid. Consecretalis cubicularius, in Vita S. Eadmundi Anglorum Regis, apud Marten. tom. 6. Ampliss. Collect. col. 826.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Alibi
non solum domesticum vel familiarem, sed secretorum participem et conscium significat.
Vita S. Geraldi Episc. Tullensis tom. 3. Aprilis pag. 210. F : Occulta etiam suorum judicia consiliorum ei Omnipotens declarabat, ac velut Consecretali intimo, arcana suæ dispensationis certissime revelabat.Vita S. Evermari tom. 1. Maii pag. 124. A :
Sanctam quoque Gertrudem, eorum in his quæ Dei sunt Consecretalem, etc.Chronicon Waticensis Monasterii apud Marten. tom. 3. Anecdot. col. 825. E. :
Quemadmodum sanctorum Consecretalis fuit in audiendo, ita quoque cautus reum non prodidit detegendo.Vide Acta SS. Aprilis tom. 2. pag. 657. et 770. etc.
L. , 1840–1850.
Consecretarius. Chart. Annon. Archiep. Colon. ann. 1074. in. Seibertz. Histor. Westphal. num.
31 : Procul mora igitur eodem preposito Hadone ad me accersito ut Consecretario et familiari.
