« »
 
[]« 2 conserva » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 514b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSERVA2
2. CONSERVA, Gall. Conserve, Fœderatæ naves, quæ eumdem cursum tenentes sibi mutuam opem promittunt. Salla Malaspinæ lib. 5. Rerum Sicul. num. 2 :
Sed eo propter vicinitatem terræ personam e naufragio educente, omnibus [] fere tum naufrago facto rebus, multi de Conserva sua consectis abietibus et cottis apertis, e quovis inundantionum concussionibus perierunt.
Lanfrancus Pignolus lib. 7. Annal. Genuens. ad ann. 1266 :
Invenit quandam galeam de Portu Veneris... et facta Conserva et dicto Peschetto Admirato ordinato dictarum trium galearum et dictæ sagitteæ, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Conservagium, Eadem notione. Statuta Massil. lib. 4. cap. 23 :
Si qui inter se Conservagium fecerint, vel facient in aliquod viagium faciendum de voluntate spontanea, vel mandato Rectoris, vel Consulum Massiliæ illius loci, ubi Conservagium dictum fieret in aliquod certum viagium, et pœnam sibi ad invicem promiserint de hoc observando, statuimus ut illi qui dictum Conservagium non observarent, nisi justo impedimento interveniente hoc facerent, promissa pœna Conservagium observare volentibus solvere compellantur, vel communi Massiliæ, si communi, vel alicui pro communi dicta pœna promissa fuerit, quam pœnam si dicti fidem Conservagii rumpentes solvere nollent, Rector vel Consules qui pro tempore erunt, eos qui eam promiserunt ad solvendam dictam pœnam sine mora compellant ; si autem pœna promissa non fuerit, etc.