« »
 
[]« 1 consors » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 520b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSORS1
1. CONSORS, Conjux, uxor. Contractus matrimonii inter Ludovicum filium Regis Hungariæ et Margaretam filiam Caroli Marchionis Moraviæ ann. 1338. apud Ludewig. Reliq. MSS. tom. 5. pag. 488 :
Nos et serenissima Principissa, Domina Elizabeth, Regina Hungariæ, Consors nostra carissima.