Consortes proprie dicuntur ejusdem agri vel dominii participes, qui sortes suas vicinas habent, ut apud Frontinum de Limit. agror. pag. 47. Constitutio Tiberii Cæsaris, apud eumdem :

Est et aliud quod proximis ædibus unusquisque miles vel Consors condidit in portionibus suis ;

quo sensu sumitur non semel in lege Wisigoth. l. 8. tit. 5. § 5. lib. 10. tit. 1. § 4. 6. 7. tit. 5. § 5. in Lege Burgund. tit. 49. § 3. apud Senatorem lib. 7. Epist. 3. etc.

Consortes, in libris feudorum, ut habet Calvinus in Lexico, dicuntur Dominus et Vassallus quasi σύμμαχοι, ejusdem militiæ socii, ejusdemque fortunæ participes. Vide Vassalli in Vassi.

Consortes Coloni, Qui vicinos agros colunt, arant. Vita S. Domitiani Confess. apud Guichenon. :

Concedimus... vineam unam supra villam quæ dicitur Deserta, et terminatur a mane, interque Consortes colonos et campum de ipsa ratione subtus viam a meridie via a sero inter Consortes colonos, etc.

Consortes, Fines agrorum, termini, limites, quos lineas Consortales, id est, quæ consortium agros dividunt, vocat Frontinus de Coloniis :

Nam sunt termini proportionales, quos milites inter se veterani posuerunt, et custodiant lineas Consortales.

Charta ann. 1032. in Chronol. Lerinensi pag. 365 :

Est autem inter Consortes de uno latere fluvius, qui nominatur Lupus, de alio, rivus Malvanus, et de uno fronte Mare magnum, de alio fronte mons qui est supra Ecclesias, sicut demergit aqua in imo, vel si qui alii Consortes sunt.

Charta Riculphi Forojuliensis apud Sammarthan. :

Consortes de uno latere Mare magnum, de allero latere castrum Gorgia, etc.

Charta Manassis Archiepisc. Arel. apud eosdem :

Commutamus vobis campo culto ad ipsa Elseria Consortes de uno latus, Bermundus de alio latus, etc.

Vide Petrum Joffredum in Nicia pag. 159. Consors, non semel in Consuet. de la Perouse ann. 1260. Scabinos, quasi Consortes, appellari putat Editor Thomasserius, sed videtur pro Consules vox usurpata.

Consortales Stratæ, in jure Vicentino lib. 1. quæ juxta Consortes protenduntur.