« 5 consulatus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 529b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSULATUS5
5. CONSULATUS, Collegium Consulum seu scabinorum, eorumdem officium et dignitas, nostris
Consulat. Inquisit. ann. 1268. ex schedis Pr. de Mazaugues :
Dixit quod quando ipse erat Consul Lansiaco, ipse bannizavit et alii Consules per totum græsum... Dixit quod a viginti annis citra fuit ter vel quater Consul, et anno præterito exivit de Consulatu.Libert. loci de Insula ann. 1309. in Reg. 74. Chartoph. reg. ch. 365 :
Primo in villa et parrochia prædictis non fiet perpetuo majoratus vel Consulatus ; sed anno quolibet.Libert. villarum de Pardilhano et de Azilhano ann. 1379. in Reg. 119. ch. 100 :
Donamus Consulatum et insignia Consulatus, domum, archam et sigillum, et arma communia, consiliarios, famulum, banderias et alia ad Consulatum pertinentia.Eadem leguntur in Libert. villæ de Lespiniano ejusd. ann. ex Reg. 118. ch. 163. Adde tom. 4. Ordinat. reg. Franc. pag. 675. Charta ann. 1481. in Pomer. diplom. pag. 182 :
Cum... inter illustrem principem ducem Pomeraniæ... ex una, et Consulatum ac universitatem oppidi nostri Colberg..... ex altera..... graves controversiæ et inimicitiæ exortæ fuerint, etc.Et pag. 184 :
Qui Consulatus cum sua communitate, etc.Vide infra Consultatus.