« »
 
[]« Consulcaneus » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 529c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSULCANEUS
CONSULCANEUS, Finitimus, confinis. Chart. monast. Schonaug. ann. 1277. in Guden. Syll. pag. 263 :
De duobus jugeribus agri campestris..... quorum unus..... Consulcaneus Weinhero, alter vero tendit super bundam episcopi, Consulcaneus liberis Gotzonis.