« Consummatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 530b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSUMMATUM
CONSUMMATUM, Gall. Consommé, Succus ex decoctis carnibus expressus. Miracula B. Joannis
Taussiani tom. 5. Julii pag. 802 :
Et ita dolore erat extenuata et naturæ viribus consumpta, ut cibum nullum præter Consummatum, et illud in modica quantitate sumere valebat.