« »
 
[]« Consutitii » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 530b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSUTITII
CONSUTITII, id est, certa ratione, quæ vanitatis indicium sit, consuti, sotulares et rostrati Canonicis prohibentur, in Statutis Benedicti Episc. Massil. ann. 1230. ex lib. viridi Episcopatus ejusdem urbis fol. 10.
P. Carpentier, 1766.
Ornatiores, elegantiores, ut discimus ex versione Gallica Statut. eccl. Turon. ann. 1396. cap. 24. in Cod. reg. 1237 :
Clerici... manicis aut sotularibus Consuticis (sic) seu rostratis... non utantur.
Quæ Gallice ita redduntur :
Les clers ne usent pas de manches, ne soulers Cointés.
At vox Gallica Consut explicatur in Lit. remiss. ann. 1425. ex Reg. 173. Chartoph. reg. ch. 237 :
Lequel Despinau tenant en sa main une espée toute nue, dist au suppliant ces paroles : Avant faulx Bourguignon Anglois, toutes sont Consutes ; qui vault autant a dire en Francois comme, Tu n'en pues aler et demourras cy.
Id est, confecta res est.