![[]](img/image.png)
CONTELEMPNERE, f. Perdere, amittere. Testamentum Aodiselini Canonici Rotomag. ann. 1000. apud
Marten. tom. 1. Anecdot. col. 121 :
Quod repetit non evendicetur sibi, sed confusus Contelempnat, et excommunicatus et anathematizatus recedat.Vereor ne mendum sit in voce Contelempnat.